Geçtiğimiz günlerde sevgili Ebru Güven’in davetiyle Bahçeşehir Üniversitesi yüksek lisans öğrencilerine finansal kapsayıcılık, sürdürülebilirlik, E.S.G. bileşenleri, ‘Embedded Finance’ (burada gömülü finans kavramını özellikle kullanmak istemedim) ve tabii ki InsurTech’le alakalı bildiğim hemen hemen her bilgiyi olabildiği kadar makro perspektifte derlediğim bir sunum gerçekleştirdim. Hazırladığım sunum dokümanına konuşma metnimden ziyade çarpıcı başlıkları eklediğimden sunumum, bir süre sonra kitap özeti gibi ana noktaları içeren bir el kılavuzu haline geldi.

Yüksek lisans öğrencilerinin dikkatini çekmek istediğim ilk noktalardan biri farklı platformlarda duyduğumuz ancak altının ne yazık ki yeterince doldurulmadığını düşündüğüm ve üzerinde uzun yıllardır gönüllü olarak çalıştığım teminat açığı (protection gap), iklim değişikliği ve aslında doğal olarak bu iki kavramı kapsayan ’embedded finance’ idi. Sadece sigorta sektörü ile değil bütün finansal yapıyı dönüştüreceğine inandığım finansal kapsayıcılık ile birleşince gerçek anlamda değer yaratacak olan ‘embedded finance’, bileşenleri üzerinde uzun uzun felsefi tartışmalar yapılması gereken derin bir konu. Bununla birlikte sunumumda da belirttiğim gibi, popülaritesini sürekli arttıran yıkıcı-dönüştürücü teknolojiler de bu başlık altında daha da anlam kazanmakta ve amacına gerçek anlamda hizmet etmeye başlamakta. İsmindeki ‘yıkıcı’ kelimesinden dolayı negatif bir anlam da hissettiren bu teknolojiler de ‘embedded finance’in bütüncül yapısında bu olumsuzluğu değer yaratan bir fonksiyona dönüştürmekte. Blockchain, AI veya makine öğrenmesi gibi kavramların esas olarak finansal kapsayıcılığı arttırmak makro hedefiyle yola çıkıldığında harikalar ve gerçek anlamda değer yarattığını sıklıkla gördük ve görmeye devam ediyoruz.  

Sunumda değindiğim diğer bir kavram ise, daha önce yazdığım ‘Me-Free-Easy’ gibi üç kavramdan oluşan bir muhteşem bir üçlü tanım: ‘Capacity Planning – Open Sourcing – Scaling’. Detaylarına başka bir yazıda değineceğim bu kombo, kapasite planlama – açık kaynak kullanımı – ölçekleme olarak Türkçeye çevrilmekte ve günümüzün başka bir fenomeni olan Super App’in temel bileşenleri oluşturmakta.

Sürdürülebilirliğin ne kadar kapsayıcı ve dominant olduğunun altını çizdiğim sunumda öne çıkan diğer bir özellik ünlü mimar Frank Lloyd Wright’ın ‘Less is more only when more is too much’ yani ‘az ancak çok, çok fazla ise çoktur’ sözü oldu. Sürdürülebilirliği en güzel ifade eden tanımlardan biri olan bu söz, E.S.G.’nin bileşenlerinden iklim değişikliği stratejisi, cinsiyet eşitliği, çocuk işçi çalıştırılmasıyla alakalı düzenlemeler, iş ahlakı ve şirketlerin yönetim kurulunun bağımsızlığı gibi kavramların çatısını da oluşturmakta.

Son olarak Türkiye’de bir türlü hak ettiği yere kavuşturamadığımız InsurTech’in ise dört ana başlık altında özetledim. Bunlar:

• InsurTech’te öne çıkmak için sahip olunması gereken öncelikli üç kavram maliyet liderliği, farklılaşma ve odaklanma olarak gerçekleştirilmesi gereken bütün projelere entegre edilmeli;
• Ünlü rallici Mario Andretti’nin belirttiği gibi ‘her şeyin kontrol altında olduğunu düşünüyorsanız yeteri kadar hızlı gitmiyorsunuzdur’!;
• İnovasyon bir sonraki büyük ‘şey’dir ve son olarak;
• InsurTech’in ana prensiplerinden biri olan ve bu yazının devam edecek bölümünde detaylandıracağım Pasteur’s Quadrant.       

Sunumumun sonunda yeni nesil finansta öne çıkardığım altı ana özellik ise:

• Nassim Nicholas Taleb’in tanımladığı ve önemi her geçen gün artan anti kırılgan (Anti-Fragile) olabilmek;
• Cazibe-Seçim-Ayrılma (Attraction-Selection-Attrition) sürecini özellikle Z kuşağına mensup tüketiciler için olabildiği kadar yavaşlatmak ve potansiyel devamlılığı sağlayabilmek;
• Türkiye’de yerleşik olunsa bile global perspektifin baştan oluşturulması (Global Perspective as a Solution – GPS);
• Google’ın eski CEO’su Eric Schmidt’in belirttiği gibi gelir yaratabilme becerisinin birçok problemin gözden kaçırılabilmesine yardım etmesi (Revenue solves all problems!)
• Pek alışkın olmadığımız eleştirel bakış açısının veya günlük dilde ayrık otu olmanın gerekli bir meziyet olduğunu baştan kabul etmemiz (It is OK not to be OK!)

Son olarak asıl gücün bilgiye sahip olmaktan değil bilgiyi paylaşmaktan geldiğinin (Power comes not from knowledge kept but from knowledge shared) altını çizdim ki günümüzde asıl dönüşümü başlatacak gücün kesinlikle bu bakış açısından geleceğini düşünüyorum.

 1,502 total views

Mart ayında Frankfurt’da gerçekleştirilen Global InsurTech Roadshow sonrasında hem konferansı hem de 2019 yılının konuğu olan İsrail’i anlatan yazılar yazmıştım. İsrail, bazıları gerçekten iyi hazırlanmış ancak çoğunluğu Frankfurt havası almak için konferansa katılmış çok sayıdaki start-up şirketi, düzenleyici kurum yöneticileri ve ülkedeki InsurTech oluşumlarını temsil eden yöneticisi ile organizasyona adeta çıkartma yapmış ve bence ülkelerini iyi bir şekilde temsil etmişlerdi.

Konferansa katılan start-up’lar arasında dikkat çekecek sayıda sağlık alanında çözümler geliştiren ‘HealthTech’ şirketler de vardı. Şirket kurucularıyla kahve molalarında yaptığım görüşmelerde ise çoğunlukla İsrail’deki sağlık sektörü, bu sektörün sağlık turizminin geliştirilmesi adına nasıl desteklendiği ve bu fayda zincirine sonradan dahil olan InsurTech start-up’larının nasıl bir fark yaratabileceği hakkında konuşmuştuk. Aslında uzun bir fayda zinciri ile birbirine bağlanan farklı sektörlerin yarattığı bir sinerjiyi anlatmaya çalışacağım size ve eminim ki bu model Türkiye sağlık ve sigorta sektörlerinin de kolayca uygulayabileceği, hatta uygulamaya bazı alanlarda zaten başladığı, bir sistem.

İsrail’in sağlık turizmi macerası aslında A.B.D.’nin Miami ile başlayan ve sonrasında başka eyaletlere yayılan sağlık turizmini örnek almış durumda. Estetik ameliyatlar ile başlayan bu hasta transferleri, sonrasında kanser gibi uzun soluklu tedaviler gerektiren hastalıkları da kapsar hale getirilmiş. İsrail’in hedefi özellikle Tel-Aviv’i zincir hastaneleri ve İsrailli şirketler tarafından geliştirilen ve başka ülkelerde bulunmayan teknolojik ürünleri ve tedavi yöntemleri ile bir merkez yapmakta. Bu amaca hizmet emek adına özellikle sağlık sektöründe uygulanabilecek ve tedavi maliyetlerini azaltabilecek teknolojik AR-GE çalışmalarına büyük önem vermekteler ve kaynak aktarmaktalar. Tedavi maliyetlerindeki azalma daha çok sayıda hastayı İsrail’e çekerken tedavi için teminat sağlayan devlet kurumlarının veya özel kurumların da operasyonel maliyetlerini azaltmakta.

Ancak İsrail’in sağlık turizminde merkez olma hedefine yönelik ciddi bir eksiği, Türkiye için ciddi bir avantaj yaratmakla birlikte, bulunmakta; sigorta sektörünün yabancı yatırımlara kapalı olması. İsrail’e tedavi olmak için farklı ülkelerden gelen hastaların sigortalarını nasıl kullanabileceklerini sorduğumda çok net bir cevap veremediler. Dolayısıyla HealthTech şirketlerin etki alanları, kapalı sigorta sektöründen dolayı genellikle önleyici hizmetlere (bazıları life-style denilen ürünlerle HealthTech arasındaki farkı da netleştirememiş durumdaydı) yoğunlaşmış durumda ki bu ciddi bir eksiklik. Bu şekilde start-up’ları sadece İsrail’de faaaliyet gösteren sigorta şirketleri ile çalışmaya zorluyorlar ki bu durum olası küresel bir başarının da önünü tıkamakta. Bu alanda Avrupalı şirketlerin avantajlarının, Avrupa Birliği ortak pazarının sigorta sektörünü de kapsaması ve sigortaların teminat sınırlarının ülke sınırlarının ötesine de geçmesi ile, daha fazla olduğunu görüyoruz. Ancak politik irade seviyesinde sağlık ve teknoloi hamlelerinin birleştirilmesi çalışmasını sigorta ayağında şimdilik sadece İsrail’de görmekteyiz.

İsrail’in durumunu kısaca özetlersek; devlet desteği, sağlık turizminde merkez olma isteği, sigorta sektörü ile eşgüdüm içerisinde hareket planları ve genç yatırımcılara sundukları yatırım imkanları en büyük avantajları. Burada dikkatinizi çekmek istediğim diğer bir nokta yatırım performansının ajanslar tarafından yakından takip edilmesi ve öngörülen ile gerçekleşen arasındaki farkların yetkililer tarafından incelenerek gerekli durumlarda önlemlerin alınması. Yabancı yatırımcılara kapalı olarak bu atılımı yapmak istemeleri ise aslında istedikleri büyüklüğe tam olarak ulaşamayacaklarının bir göstergesi ve İsrail piyasasının en büyük dezavantajı.

Türkiye’de sağlık-teknoloji-sigorta üçgenini incelediğimizde ise özel hastaneleri, ameliyat maliyetlerindeki rekabetçi fiyatları ve sigorta sektöründeki yabancı yatırım oranı ile bölgede sağlık turizmi için bir merkez olma avantajımızın yüksek olduğunu görüyoruz. Eksik olan şey ise sağlık sektörünü, sigorta sektörünü ve girişimcileri etkin bir platformda biraraya getirecek ve ortaya çıkan bu işbirliğini en iyi şekilde yatırıma ve sonunda katma değere dönüştürecek bir davet ki bu davet mutlaka düzenleyici kurum nezdinde bütün sigorta sektöre yönelik olarak gerçekleştirilmeli. Piyasada ortaya çıkan birçok inisiyatif mevcut, ancak İsraillilerin yaptığı gibi bir araya gelmek ve hedefe birlikte ilerleyebilmek yaratılacak katma değerin azamileştirilmesi adına en doğru hareket olacaktır. Bununla birlikte sadece İstanbul değil, güneşi ve deniziyle İzmir veya Antalya, yaylaları ve kaplıcaları ile Karadeniz de potansiyel sağlık ve tedavi merkezleri arasında yer alabilecektir. 

Son olarak bu işbirliğinin sigorta ve sağlık sektörleri arasında nasıl gerçekleştirilebileceğine dair bir projeksiyon üretelim. Ulusal ve uluslararası olsun, sigorta şirketleri için tedavi maliyetlerinin önceden gerçekleşecek değerlere yakın bir şekilde öngörülmesi ve geliştirilecek yeni stratejiler ve işbirlikleri ile bu maliyetlerin azaltılması büyük önem taşımaktadır. Bu amaçla sigortalıların ihtiyacı olan operasyonlar ve tedavi süreçlerinin belli merkezlere toplanlanması, önleyici sağlık hizmetlerinin geliştirilmesi, life-style denen uygulamalar ile daha doğru risk analizleri gerçekleştirilmesi ve sigortalılar arasında risk bazlı farklılaştırmalar yapılabilmesi uygulanabilecek bazı çözümler. Bu çözümlerin birçoğu ‘HealthTech’ dediğimiz start-up şirketler tarafından üzerinde çalışılmakta ve elde edilen çözümler sigorta ve reasürans şirketleri ile paylaşılmakta. Bütün tarafların, sigorta şirketleri – sağlık kurumları – start-up’lar, ortak oluşturulmuş orta ve uzun vadeli bir plan çerçevesinde bir araya gelmesi ile Türkiye sağlık teknolojisi ihraç edebilir, dünyanın dört bir yanından hastaların tedavi için geldikleri bir merkez olarak önemli ekonomik katma değer yaratabilir, açılacak yeni iş alanları ile iyi nitelikli işgücü istihdam edilebilir ve en önemlisi gelişmiş bir sigortacılık sistemi ile ülkemizdeki finansal sistem dengelenebilir.

#HealthTech, #LifeStyleProducts, #InsurTech, #EUSingleMarket, #IsraelHealthInsurance, #IsraelSWOTAnalysis, #ZeynepStefan,

 2,616 total views

Frankfurt’ta Mart ayı içerisinde Goethe Üniversitesi tarafından gerçekleştirilen InsurTech RoadShow etkinliğinde İsrail InsurTech piyasası ile yakından tanışma fırsatı bulmuştum. İsrail, 2019 yılının konuk ülkesi olarak organizasyonda yer almıştı. Ona yakın InsurTech alanında çözüm üretmek için çalışan şirketi, InsurTech Hub yöneticileri ve sigorta sektörü düzenleyici kurum başkanı ile Frankfurt’a deyim yerindese çıkartma yapan İsrail InsurTech ekosistemi, sigortacılıktaki bu değişime ne kadar önem verdiklerini de ortaya koymuş oldu. Ülkedeki sigorta sektörü ile alakalı bir analizi daha önce paylaşmıştım. (https://zeynepstefan.com/israil-insurtech-piyasasi/ ) Bu yazıya sığdıramadığım, bizim için de önemli bir iş modeli olabileceğinden atlanmaması gerektiğini düşündüğüm iki önemli noktayı da dikkatinize sunmak isterim. Bunlardan ilki sektördeki yabancı yatırım oranı, diğeri ise sağlık alanındaki InsurTech inisiyatiflerini besleyen ve uluslararası alanda daha geniş bir yelpazede hizmet vermeyi amaçlayan sağlık sektörü.

Sigorta sektöründeki teknolojik ilerleme ile birlikte birçok ufak şirket için coğrafi kısıtlar ortadan kalkmış oldu. Günümüzde hasar konusunda sigorta ve reasürans şirketlerine operasyonel maliyet ve risklerini azaltıcı çözüm sunan bir start-up Berlin veya Talin’de kurulabiliyor ve geliştirdiği teknolojileri Türk meslektaşlarına kolayca pazarlayabiliyor. Bu ufak örnek aynı zamanda sektördeki yerli-yabancı yatırım dağılımının InsurTech için yaratabileceği bir avantajı da belirlemekte. Benim 2016’dan beri içerisinde olduğum bu oluşumda gözlemlediğim bir özelliği OECD ülkeleri sigorta sektörleri yabancı yatırım oranları ile kıyasladığımda iki değişken arasında, yani InsurTech girişimleri ve sektördeki yabancı yatırım oranı arasında, nitel bir bağ olabileceği fikrini edindim. Bu konudaki görüşüm, bir ülkenin sigorta sektörü yabancı yatırıma ne kadar açık ise içerisinden InsurTech yatırımlarının filizlenebildiği bir ekosistemi o derece kolay çıkartabileceği yönünde. Bu fikri basit bir kantitatif analiz ile desteklemek için OECD verilerine baktığımızda en güncel değerlerin 2017 yılına ait olduğunu görüyoruz. Buna göre sigorta sektöründeki yabancı yatırımcı oranı 2017 yılında Türkiye’de hayat branşında %56,4 ve elementer branşta %57,1 iken (Türk sigorta serktöründe 2018 yılı yabancı yatırım oranı %75 civarında olarak açıklandı)  İsrail’de bu değerler sırasıyla %0,4 ve %3,8 civarlarında. 2007’de %30 ve % 12 olan yabancı yatırım oranlarının 2012 yılından itibaren İsrail’de dramatik olarak düştüğünü de görüyoruz. Yani karşımızda yabancı yatırıma karşı gayet mesafeli ve yerli sermaye ile büyümeyi tercih eden bir sigorta sektörü mevcut. Peki bu kadar öz kaynaklarıyla ilerleme taraftarı olan bir yapıda InsurTech için bekledikleri seviyede bir gelişmeyi sağlayabilirler mi?      

İsrail’in 2017 yılı sigorta sektöründeki toplam varlıkları 143,8 milyar Dolar, brüt prim üretimi 17,42 milyar Dolar ve elde edilen net kar 818 milyon civarında civarında. Aynı yılı baz alırsak ülke gayrısafi milli hasılası ise 353,2 milyar Dolar civarında, yani sigorta sektörünün ülke ekonomisine katkısı (penetrasyon) 2017 yılında %5 civarında. (Sigorta penetrasyonunda OECD ortalaması %8,9 olmakla birlikte ülkemizde %1,4 seviyesinde) Yani İsrail sigorta sektörünün de (bizim sektörümüz kadar olmasa da) alması gereken önemli bir yol var. Sigorta sektöründe faaliyet göstermek isteyen bir şirketin alması gereken lisans, düzenleyici kurum (Commissioner of Capital Markets, Insurance and Savings) tarafından yabancı şirketlere kapatılmışken reasürans alanında böyle bir kısıtlama bulunmamakta. Düzenleyici kurumun yabancı sermaye eksikliği dolayısıyla ortaya çıkan rekabet eksikliğini gidermek ve yükselen prim değerlerini daha kabul edilebilir seviyelere çekmek için asgari sermaye seviyesinde indirime gitti ve birçoğu dijital alanda olmak üzere farklı yatırım grupları 2018 yılında sektöre giriş yaptı. Ancak sermaye azaltımının beklenen etkiyi gerçekleştirip gerçekleştiremeyeceğini 2019 ve 2020 yılında göreceğiz. Bu kapalı yatırım ortamında gelişecek bir ekosistem için benim fikrim büyümenin beklenenin altında kalacağı ve rekabeti arttırabilmek adına sermaye gibi sigorta sektörü için önemli bir finansal kaynağın azaltılmasının yaratacağı belirsizliklerin de olası bir potansiyele olumsuz etki yapacağı. Bu İsrail ekosisteminin yumuşak karnı. Güçlü oldukları alan ise sağlık sektörü!

Frankfurt’a gelen start-up’ların birçoğu ’health-tech’ olarak adlandırılan alanda faaliyet göstermekteydi. Özellikle önleyici ve hastalığı teşhis edici çözümler konusunda yoğun bir ürün yelpazesi sunmayı amaçlayan start-up’larla ülkedeki sağlık sisteminin kendilerini nasıl desteklediklerini konuştuğumuzda sigorta sektörü düzenleyici kurumu ile birlikte sağlık bakanlıklarıyla yakın bir işbliği içerisinde oldukları ve birçok AR-GE fonundan yararlanabildikleri bilgisini verdiler. Dolayısıyla İsrail sağlık bakanlığı İsrailli start-up’ların öncelikli müşterisi ve geliştirilmesi planlanan teknolojilere yön verir durumda.

Yine OECD verilerinden 2016 yılına göre yaşam beklentisi 82,4 yaş olan 8,71 milyon nüfuslu ülkenin sağlık sektörünün yapısına baktığımızda  (bu değer Türkiye’de 78,5 yaş ve 82 milyon kişi) sağlık harcamalarının GSYİH’daki oranın %7,4 olduğunu görüyoruz. (Bu değer Türkiye’de %4,2) Ancak İsrail asıl avantajını inovasyon alanında yakalamakta. OECD’nin inovatif ülkeler sıralamasında 11. Sırada yer alan İsrail’de AR-GE bütçelerinin büyük bir verimlilik ile kullanıldığını görüyoruz ki ülkemizde InsurTech alanındaki en büyük eksik bence bu verimsizlik. (OECD sıralamasında Türkiye 50. sırada) Yıllık GSYİH değeri Türkiye ile kıyaslanınca çok düşük olmasına rağmen (2018’de Türkiye’de 766,4 milyon Dolar, İsrail’de 353,2 milyon Dolar) sermaye başına düşen GSYİH değerinde büyük bir avantaja sahip olan İsrail’i (Türkiye’de 9.346 Dolar iken İsrail’de 40.560 Dolar) ve teknoloji üretmek için yola çıkan İsrailli şirketleri önümüzdeki günlerde sahnede daha çok görüyor olacağız.

#IsraelSWOTAnalysis, #InsurTech, #HealthTech, #OECD, #GDP, #Innovation, #Efficiency, #ZeynepStefan

 3,546 total views,  2 views today

Danışmanlık alanında faaliyet gösteren uluslararası bir şirketle Viyana’da gerçekleştirdiğimiz çalışmada şirketin 2018-2022 yılı stratejileri dikkatimi çekmişti. ‘DACH Region’ denen ve Almanya, Avusturya ile İsviçre’yi kapsayan bölgede (Almanca konuşan ülkeleri ifade eden ve ülkelerin başharflerinden oluşan bir tanım), Brexit sonrası İngiltere’de ve İrlanda’da uygulanacak olan bu stratejinin şimdiye kadar karşılaştıklarımdan farkı ise 2017 yılından beri bünyesine kattığı dijital ajansların, müşterilerinin stratejilerini belirlemede üstlenmesini öngördükleri kritik rol. Otomotivden bankacılığa kadar çok farklı sektörlerde çözümler üreten, müşterilerinin sektörlerinde konumlandırılmasından tutun ürünlerinin lansmanına kadar birçok alanda faaliyet gösteren bir ajans neden bir danışmanlık firmasının çatısı altına girmek ister? Aslında cevap sigorta sektörüne de yabancı olmayan bir kavramdan, ‘digital twin’ (digital ikiz), gelmekte.

Dijital İkiz ve Simülasyon

Dijital ikizin iki karşılığı var. Birincisi herhangi bir sektörde faaliyet gösteren firmanın kurumsal kimliğinin aynısını dijital ortamlarda oluşturmak, popüler tabiriyle avatarını yaratmak. 2012 öncesinde belki de çok dikkate alınmayan bu kavram şirketler sosyal medya hesaplarından yaptıkları paylaşımlarla tepki çekmeye ve bazı durumlarda linç edilmeye, onyıllarca süren emeklerle oluşturulan bir şirket kimliğinin tek bir paylaşımla yerle bir olabilmesiyle önem kazandı. Şirketler açısından bazı durumlarda kapısına kilit vurmaya kadar gidebilecek yıkıcı sonuçları olan, gerçek hayattaki kurum vizyon ve misyonunun dijital mecralarda karşılık bulamamasından oluşan kayıpları engellemenin en etkili yolu ise şirketin dijital ikizinin şirket fiziksel olarak kapısını açmadan önce, yani daha ilk adımda şekillendirilmesi. Dolayısıyla şirketlerin dijital ajansların kapısını aşındırmaları büyük bir riski yönetmek zorunda kalmalarından ortaya çıkıyor. İkincisi ise şirket hizmet ve faaliyetlerinin dijital ortama taşınması ve müşteriye fiziksel koşullarda verilebilen her hizmetin dijital platformlarla da verilebilmesinin sağlanması. Genellikle birinci amaç, ikinciyi kapsamakta. İlk amacın stratejik ve bütünsel yaklaşımından ziyade ikinci yaklaşımda amaç, daha kısıtlı ve günümüzdeki dijitalizasyon furyasına çabuk  ve en düşük maliyetle uyum sağlayabilmek.

Burada dikkatimizi çekmesi gereken hızla yükselen bir iş modeli; holistizm. Yani tek bir kaynaktan ihtiyaç duyulan birçok hizmetin veya ürünün, günümüzün standartları olan kişiselleştirilmiş, kolayca ulaşılabilen ve aracısız (Me, Free, Easy) bir şekilde temin edilebilmesi. Tek bir ürün veya hizmet için, en uygun fiyatı ve kaliteyi sunan platformu (fiziksel olarak tek bir ürün satan bir mağaza veya internet sitesi) bulmak ve bunu talep edilen her şey için tekrarlamak yerine bir süpermarketteki gibi ihtiyaç duyulan her neyse hepsine yönelik bir çözüme sahip olanın müşteri tarafından tercih edilmesi.  Talebi doğrultusunda dijital ikizini yaratmak isteyen bir kurum, bu zorlu sürecin her aşamasında sahip olmak istediği dijital misyon ve vizyonunu bilen bir ekip ile stratejisini geliştirebilir, iş modellerini (PLM – Product Lifecycle Management) ve sonrasında süreçlerini şekillendirebilir ve danışmanlık aldığı farklı şirketlerin oluşturduğu iş modellerinin uyumsuzluğu dolayısıyla yaşanabilecek kayıpların önüne geçebilir. Dijital ikiziyle neler yapmak istediğine karar veren şirket, örneğin kendisi için büyük önem taşıyan bazı süreçlerle alakalı daha fazla detay içeren simülasyonlar (starting point for a simulation with a twin) gerçekleştirebilir. Hatta beş veya on yıllık projeksiyonlarını bu simulasyonlarla elde ettiği sonuçlara göre şekillendirebilir. Bir nevi Solvency II sürecinde gerçekleştirdiğimiz stres testlerine benzemekte.

 

Sigorta Şirketlerinin Dijital İkizleri

Türkiye sigorta sektörü için henüz yeni bir kavram olan dijital ikiz, Avrupa’da 2012 yılından itibaren dijital platformların daha yoğun kullanılmasıyla birlikte gündeme gelmeye başlamıştı. Sigorta değer zincirinin (insurance value chain) ikinci aşaması olan satış ile başlayan dijital ikiz ihtiyacı, giderek diğer zincir halkalarına da yayıldı. 2014 yılında ortaya çıkan InsurTech ile artık sahip olunması zorunlu bir kavram haline gelen dijital ikizler, günümüzde değer zincirindeki beş ana ve dört yardımcı faaliyetin hepsini kapsanmakta ve şirketin fiziksel varlığı ve dijital ikizi arasındaki kapsam farkı her geçen gün azalmakta.

Ülkemizde sigorta sektöründe yukarıda bahsettiğim bütüncül hizmeti verebilen, A’dan Z’ye bir sigorta şirketinin dijital ikizini oluşturabilecek seviyede hem stratejik danışmanlık hem de yaratıcılık faaliyetlerini yürütebilen bir kurumu, bu yazıyı hazırlarken yaptığım araştırmalar sırasında bulamadım. Her talebin kendi arzını yarattığı günümüzde, demek ki sigorta şirketlerinin henüz böyle bir talebi olmamış. Sürecin küçük parçalarını gerçekleştirebilen birçok şirket olmasına ve büyük sigorta şirketlerine hizmet vermelerine rağmen hiçbirinin bu bütüncül bakış açısını ortaya çıkarabilecek yetenekte ekibe ve yeterli tecrübeye sahip olmadığı sonucuna ulaştım. Ancak bu furya yakın zamanda ülkemize de gelecek ve danışmanlık şirketlerinin dijital ikiz hizmeti veren ajansların peşine düştüklerini, kendi sektörel stratejik deneyimlerini dijital ikizlerin yaratılması için kullanacaklarını görebileceğiz.

#DigitalTwin, #InsurTech, #MeFreeEasy, #InsuranceValueChain, #PLM, #ProductLifeCycle, #Holistism, #Simulation, #ZeynepStefan

 3,521 total views

Even if it does not have a long path in European market, InsurTech has a short and but very passionate story in Turkey. With its chronical long term problems; like insurance awareness, penetration, density, lack of wide-range saving products etc.; the Turkish industry leaders strongly believe the importance of insurance sector in Turkey’s financial systems and current low rates should be definitely increased.  For making this wish real, InsurTech Hub began its journey couple of months ago with its strong insurance background and the trust on Turkish financial markets. And, at the beginning of its long and challenging way, the Hub was humbly honored to be one of the business partners of DIA (Digital Insurance Agenda), the most inspiring InsurTech event of Europe.

Founder of InsurTech Hub Fatih Acar, General Manager Andrew Warburton and me, as the Chief Editor, participated in the Munich located event. Besides more than 1000 participants from all European and Asian markets, we inspired with the stage performances of 50 hand-picked InsurTech start-ups and keynote speeches of 9 insurance leaders.

The most important feature of the two-day event that should be underlined was its holistic view on insurance sector. All participants showed us a different view from this promising business and brought in different prospects. Nevertheless, I had an incredible chance for making an interview with fabulous Vincent Everts about the Hub and summarized our mission and current operations. You will find the interview at the following link. Please reach us for your further thoughts and comments.

#InsurTech, #InsurTechHubTurkey, #ProtectionGap, #ZeynepStefan

 3,191 total views