Mayıs 2014. Soma’da bir maden çöktü ve en az 300 kişi hayatını kaybetti. Haberi nerde aldığımı çok iyi hatırlıyorum. Akşam kazayı öğrenmiştik televizyondan ama durumun ne kadar kötü olduğu henüz belli olmamıştı. Dua edip uyumuştuk. Ertesi sabah Milano uçağını bekliyordum Atatürk Havalimanında. Gazeteyi almıştım ve nasıl korkunç bir facia olduğunu anlayınca o kalabalığın içerisinde ağlamaya başlamıştım. Havaalanı çok kalabalıktı ve bütün Türkler ağlıyorduk. Aralık ayında bu sektörün sigortacılar eliyle nasıl denetlenebileceğini yazmıştım. Üzerinden nerdeyse 10 yıl geçti. Şimdi yine sigortacılığın düzenleyici ve kontrol edici eline ihtiyacımız var. Bu sefer inşaat sektörü için, daha sağlam binalarda oturmak, almak istediğimiz evlerin hiç anlamadan başımıza yıkılmasını önlemek için.

Sigorta ve reasürans sektörü DASK, konut ve kasko sigortaları ile ilk andan beri deprem bölgesindeydi. Ancak görüyoruz ki bir anda GSYIH’ımızın (Gayrisafi Yurtiçi Hasıla) %5’ini yok edebilen bir doğal afet için sigortalanma refleksi kesinlikle irrasyonel insan doğasına bırakılmamalı. DASK zorunlu, ancak buna rağmen sigortalılık halen %50 bandında. Demek ki daha çok kontrol noktasına, daha farklı poliçe türlerine, aylık bütçemizden daha küçük bir oranın sigortalanma vasıtasıyla oluşturulacak fona aktarılmasına ve bu fonun daha etkin yönetilmesine ihtiyaç duyuyoruz. Peki bina yıkılmadan neler yapılabilir ve sigorta şirketleri bu dönüştürücü ve milyonlarca insanı etkileyecek görevde nasıl yer alabilir?

Elimizde kalan yıkım bilançosuna göre binaların yapım aşamasında daha çok bağımsız kontrole ihtiyaç duyduğumuz aşikâr. Denetim şirketleri var ancak denetim şirketlerinin verdiği kararların doğruluğunun ve tarafsızlığının bina yıkılmadan da değerlendirilebilmesine ve gerekli görüldüğü durumlarda katılımı ölçüsünde sorumlu tutulmasına ihtiyacımız var. Ama özellikle ve öncelikle binanın yapım aşamasında daha fazla sayıda bağımsız kontrol. Bu aşamada sigorta şirketleri tarafından geliştirilecek bir sorumluluk sigortası hayal ediyorum. Zorunlu kılınacak bu poliçe ile yapı denetim kuruluşlarının denetlenmesi sorumluluğu yönetim erki eliyle sigorta şirketlerine verilecek. Muhatabı kişi yerine yapı denetim firması olacağından penetrasyonun DASK’dan daha yüksek olacağını ve ciddi bir fon birikimi oluşturacağını da ön görülebiliriz. Dolayısıyla gerçekleştirilmesini yapı denetim firmalarından beklediğimiz ancak uygun şekilde işlemediğini gördüğümüz ‘binanın deprem yönetmeliğine uygun şekilde inşa edilmesi’ kuralının sigorta şirketlerinin sunduğu teminat şemsiyesi çerçevesinde, sigorta şirketlerinin eliyle hayata geçirilmesini sağlıyoruz. Binanın yapım sürecine gelmeden proje aşamasında olan ve zemin etüdü, kullanılacak malzemenin özellikleri vb. özelliklerin değerlendirilmesi ve belirlenen kurallara uygun şekilde oluşturulması ise bu sefer bu süreci yürüten kurum ve/veya kişilerin sahip olduğu farklı bir sorumluluk sigortası ile kontrol altına alınacak. Yani her aşamada bağımsız bir kontrol adımı, teminatlandırılan süreçler, risk sahibinden teminat sahibine transfer edilen ve dolayısıyla kusursuz işlemesi sağlanan bir kontrol mekanizması.

Binanın planından başlayarak hiçbir adımın keyfiyete bırakılmadığı, sağlanan teminatın hakkını verecek kontrol mekanizmalarının üstelik inşaat sektöründen bağımsız bir kurum tarafından işletildiği, hem kurumsal faaliyetlerin hem de kişisel repütasyonun sigortacılar eliyle sağlandığı, GSYIH’ımızın %35’ine sahip ve her şeyden önemlisi güvenebileceğimiz ve her adımında sigortalı bir sektör. Penetrasyon ile artan fon birikimi, ürün geliştirmeye aktarılan daha yüksek bütçeler, sigorta ile herhangi bir ilişkisi ne yazık ki öncesinde kurulamamış kesimlere sağlanan güvence, artan ürün çeşitliliği ve finansal derinleşme yolunda daha hızlı ilerleyen bir ekonomi. Sigortacıların eliyle oldukça mümkün!

#ZeynepStefan, #Earthquake, #InsuranceProductDevelopment, #AIZA

 2,004 total views

Finansal piyasaların sistemsel risklerinden uzaklaşarak yatırımcılara parlak bir alternatif sunan ILS (insurance-linked securities / sigorta temelli tahviller), iklim değişikliği ve küresel enflasyonist baskıdan bunalmış sigorta sektörü için önemli bir kurtarıcı olma rolüne her geçen gün daha çok soyunmuş durumda.

Nasıl Parladı?

Peki birkaç yıl önce ‘nice-to-have’ olarak sınıflandırılan ve bırakın kendine özgü bir yatırım ekibine sahip olmayı sosyal sorumluluk projesi gibi ’40 yılda bir’ ihracı gerçekleştirilen bu yatırım aracı nasıl sigortacıların 2022 yılı kurtarıcısı haline geldi?

Yoğun bir uzmanlık isteyen ILS ürünleri baştan sona risk ve gerçekleşme yüzdelerinin minimum hata payıyla belirlenmesi gereken, reasürör limitlerinin aslında karlılığın temel bileşeni olduğu karmaşık bir yatırım ürünü. Önceki dönemlerde kolaylıkla gerçekleştirilememesinin önemli nedenlerinden biri sigorta sektörünün genelinde kullanılan yetersiz analiz yöntemleri ve yatırım gelirlerine aslında çok ihtiyaç duymamalarıydı. Ancak artan enflasyonist baskı, Covid-19 pandemisi ve iklim değişikliği gibi makro değişkenler nedeniyle katlanan hasar maliyetlerini daha fazla yönetemeyen sigortacılar için vakit etkin süreçler vakti. Bununla birlikte, giderek daha çok dijitalleşen süreçler ile gerçek riske en doğru fiyatın belirlenmesine (sigortacılığın temel kanunu: ‘Not the risk, but the price!) daha çok yaklaşılması ILS’yi de yaygınlaşabilir bir yatırım alternatif haline getirdi. Talebin ardındaki diğer bir etken ise özellikle Solvency II sermaye rejimi sonrasında likidite özelliği az olan birçok yatırım alternatifinin devre dışı bırakılması ve E.S.G. etkisi dolayısıyla kâğıt üzerinde ‘çekici’ görülen birçok opsiyondan vazgeçilmesi.

Ne kadar derinleşebilir?

Sigorta sektörü yatırım alanında emekleme dönemini henüz geçtiğinden ILS’nin ikincil piyasasının beklenen derinliğe ulaşamamasını, özellikle 2008 resesyonundan sonra, olumlu bir özellik olarak kabul etmeliyiz. Bankacılık gibi yüksek kapasiteye sahip bir sektörü bile sallayarak kapsamlı bir finansal çözülmeye yol açan kaldıraç özelliğinin henüz yolun başındaki ILS’ye erken uğraması aslında tercih edilen bir durum olmasa gerek. Ancak bu bakir alan ne kadar korunabilir? Pek uzun değil! Dolayısıyla çok yakın bir tarihte ikincil piyasaların son sürat gelişiminden de bahsediyor olacağız.

Sektörde ise vizyoner özelliğini yine konuşturan Swiss Re, işi sadece ILS oluşturmak olan SEC (A.B.D. sermaye piyasası düzenleyici kurumu) onaylı bir yatırım şirketi kurdu bile. Ne kadar parlak bir fikir! Üstelik organik olarak Swiss Re bünyesinde olmakla birlikte hukuki olarak bağımsız konumlandırılan bu şirket öncelikle doğal afet tahvil (CAT Bond) ihracı üzerine yoğunlaşacak ve bu hizmetini farklı sigorta ve reasürans şirketleri için de ‘white-label’ olarak verebilecek. Yani tahvilin üstünde farklı bir sigorta veya reasürans şirketi görmekle birlikte aslında bütün yatırım operasyonunu Swiss Re yürütüyor olacak. Tabi buradaki çıkar çatışmasının nasıl yönetileceği çok önemli bir performans göstergesi. Bu iş modeli ise sigorta sektöründeki sınırlı kaynakların etkin kullanımına yönelik harika bir adım daha atılmış olacak. Swiss Re benzer bir iş planını daha önce IptiQ ile hayat branşında da gerçekleştirmiş ve piyasayı sallamıştı. Başarıya ulaşmış bu parlak fikrin farklı branşlar için de geliştirilmesini yakın zamanda bekleyebiliriz Zürih’teki meslektaşlarımızdan. Ya da onları beklemeden biz Türkler benzersiz hızımızla da gerçekleştirebiliriz, ne dersiniz?

#ZeynepTuran, #AIZA, #ILS, #NottheRiskbutthePrice, #CATBonds, #SolvencyII, #ESG, #ClimateChange

https://www.paraanaliz.com/2022/yazarlar/zeynep-stefan/zeynep-stefan-emin-adimlarla-gelen-ils-g-35615/

 1,356 total views

Sigorta sektörü dijitalleşme sürecinden aldığı hızla son sürat yoluna devam ederken, sektörü tüketici açısından daha güvenli ve rekabetçi kılmakla görevli düzenleyici kurumlar bir adım daha önde olmalılar. Bunu sağlayabilmek için de teknolojik gelişmelerin sağladığı kolaylıkları sigorta ve reasürans şirketlerinden daha fazla takip ediyor ve daha önce kullanıyor olmaları gerekmekte. Bu amaç çerçevesinde kullanılan SupTech, İngilizce Supervisory (düzenleyici kurum) ve Technology (teknoloji) kelimelerinin birleştirilmesinden oluşturulmuş ve düzenleyici kurumların kullanımına sunulmuş teknolojik yenilikleri tarif etmekte.

EIOPA ile ilgili çalışmalarımda karşıma çıkan SupTech kavramı aslında uzun zamandır düzenleyici kurumların ajandalarında olan bir maddeydi. Sektördeki aktörlerin hızla süreçlerini, son kullanıcıya ulaşım kanallarını, sundukları hizmet ve ürünlerini dijitalleştirdiği günümüzde düzenleyici kurumların bu değişime ihtiyaç duydukları zaman müdahale edebilmeleri büyük önem taşımakta. Bunun ihtiyacın birincil nedeni Avrupa piyasasında düzenleyici kurumların öncelikle rekabet şartlarını ve tüketici haklarını korumakla mükellef olmaları. Bu önemli görevde reaktif değil, proaktif olmak için de yenilenen teknolojiyi süreçlerine en az sektör oyuncuları kadar hızlı ve derinlemesine entegre etmeleri bir zorunluluk.

 Avrupa Birliği bünyesinde sektörün tek çatı kurumu olan EIOPA, Avrupa Birliği üyesi ülkelerin düzenleyici kurumları ile işbirliği içerisinde sigorta ve reasürans şirketleri tarafından piyasada herhangi bir yeni uygulama yürürlüğe alınmadan önce ilgili iş planını inceler, rekabet ve tüketici hakları açısından değerlendirerek olumlu veya olumsuz değerlendirmelerini talep sahibi kurum ile paylaşır. Dolayısıyla tespit edici (detective) kontrollerden ziyade önleyici (preventive) kontrolleri daha yoğun olarak kullanma ihtiyacı içerisindedir ve SupTech’ten beklentileri de yine bu çerçevede şekillenir. Bünyesindeki birçok düzenleyici kurum arasındaki işbirliğini arttırmayı ve faaliyetleri arasında bir standart oluşturmayı amaçlayan EIOPA, SupTech’i birimleri arasında bir platform oluşturabilmek için de kullanmak istemekte. Böylece Birlik üyesi ülke kurumları arasında güvenilir bilgi akışı sağlanabilecek, ülkeler bazındaki uygulamalardan haberdar olunabilecek ve yetkililer sorularına cevapları daha önce denenmiş yollardan bulabilecekler. Henüz fikir aşamasında olan bu yapı için yakın zamanda gerekli işbirliği sağlanacaktır. Benzer bir yapı Birlik üyesi olmamasına rağmen Türkiye için de uygun bir örnek teşkil edebilir. 

SupTech, sigorta sektörünü dönüştüren birçok dönüştürücü teknolojiyi bünyesinde barındırmakta. Bunlardan ilk aklıma gelenleri; yapay zeka (AI), nesnelerin interneti (IoT), blokzincir (blockchain), siber güvenlik (cyber security), VR – AR (sanal veya arttırılmış gerçeklik) ve bulut (cloud). Sigorta ve reasürans şirketleri için süreçlerinin ayrılmaz bir parçası olan yapay zeka, düzenleyici kurumlar için riskin oluşumunu önceden tespit edebilmek için gerekli öngörüyü (bilgiye dayalı öngörü) sağlamakta. Nesnelerin interneti ise sunduğu yapı ile düzenleyici kurumun manüel veya yarı otomatik değerlendirmesine ihtiyaç duymadan gerekli analiz sürecini başlatabilecek. Blokzincir, oluşturulan veya elde edilen bilgilerin ülkelerin düzenleyici kurumları arasında gerekli güvenlik özellikleri çerçevesinde paylaşılabilmesini sağlarken, aynı zamanda ticari sır özelliği de taşıyan bu bilgiler siber saldırılardan da korunabilecek. EIOPA’nın periyodik stres testlerinde de kullanabileceği VR ve AR teknolojileri ile daha gerçekçi ve detaylı senaryolar oluşturulabilecekken bütün bu efor ve elde edilen sonuçlar fiziksel depolama kanallarından bağımsız bulut ortamında saklanarak daha etkin bir yönetişim sağlanmış olacak.       

SupTech, yukarıda sıraladığım yeniliklerden daha fazlasını ve daha yenilikçi çözümleri belki de sigorta ve reasürans şirketlerinden daha önce kullanılabilmesini sağlayarak EIOPA’ya sektöre küresel anlamda örnek olabilme fırsatı verecek. Günümüzde örneği olmayan ve Avrupa Birliği ekonomik entegrasyonundaki başarının önemli mimarlarından biri olan EIOPA’nın SupTech atılımlarını merakla takip ediyor olacağım.   

#SupTech, #RegulatoryBody, #EIOPA, #AI, #IoT, #Blockchain, #CyberSecurity, #Cloud, #AR, #VR, #AIZAConsulting, #ZeynepStefan

 3,228 total views

Fintech Summit konferansı nedeniyle ilk kez iş için gittiğim Slovakya, gelişmekte olan ekonomisi ile mensubu bulunduğu CEE Bölgesinin diğer üyelerinden kendini ayrıştırmaya çalışan yaklaşık 6 milyon nüfusa sahip ufak sayılabilecek bir ülke. Benden sigorta sektörünün geleceğiyle ilgili bir konuşma yapmamı istediklerinde, sunumda sıralayacağım maddelerin Slovakya piyasasındaki izdüşümünü göstermek adına ülkenin sigortacılık piyasasının detaylı sayılabilecek bir analizini yaptım. Daha önce gerçekleştirdiğim piyasa analizlerinde de kullandığım bir yöntem olan S.W.O.T. analizi ile sahip olunan kapasite ve barındırdığı sigortacılık potansiyeli hakkında bir çerçeve çizilebilmekte. Bu analiz sonucunda gördüğüm resme göre çizdiğim sigortacılık geleceğinin detaylarını ise https://zeynepstefan.com/fin-techsummit-2019/ adresinde okuyabilirsiniz.

Slovakya’nın ekonomik yapısı ve finans piyasasının kapasitesini anlayabilmek için öncelikle ülkenin birlikte değerlendirildiği CEE ülkelerine bakmamız gerekmekte. CEE (Central East Europe – Arnavutluk, Bulgaristan, Hırvatistan, Çekya, Macaristan, Polonya, Romanya, Slovakya, Slovenya ve üç Baltık ülkesi Estonya, Letonya and Litvanya’dan oluşan Orta ve Doğu Avrupa Bölgesi) ülkeleri, Batı Avrupa’daki olgun sigorta piyasalarına nazaran gelişmekte olan bir yapıya ve görece düşük sigorta bilincine sahip. Hasar frekansı Batı Avrupa piysasına göre daha yüksek olmakla birlikte düşük sigortalanma oranı beraberinde görece düşük hasar ödeme toplamını getirmekte. CEE üyesi ülkelerde de prim üretiminde şirketler arası konsolidasyon yavaş yavaş başlamakla birlikte halen yerel şirketler de piysada varlıklarını sürdürmekte. Sigorta piyasasının temelini oluşturan ve kapasitesi ile geleceğini de belirleyen ülke üretim performansına (GDP – GSYIH – Gayrısafi Yurtiçi Hasıla) baktığımızda ise bölge ülkeleri arasında son sıralarda yer aldığını görmekteyiz. Bununla birlikte büyümenin 2007 yılından itibaren seyri olumlu ve gelişim trendinde. (2007’de 77 milyon USD’den 2017’de yaklaşık 96 milyon USD’ye)

Gelişmekte olan ekonomik üretim ile birlikte sigorta sektöründeki gelişime baktığımızda ise brüt prim üretimi değerlerine göre ülke sigorta piyasasının, 2007 verileri ile kıyaslandığında, 2017 yılında büyüklüğünü neredeyse üç katına çıkarmış olduğunu görmekteyiz. 2007 – 2015 yılları arasında yakın değerde gerçekleşmelere sahne olan ülkenin özellikle 2015 – 2017 yılları arasındaki büyüme grafiği iki katından fazla arttırması ise sektörde ciddi bir canlanmanın habercisi. Tablolarda Türkiye değerlerini de eklememin nedeni ekonomik büyüklük ve sigorta sektörü büyüklüğü arasında proporsiyonu kıyaslayabilme imkanı sunması. Türkiye ekonomisinin neredeyse onda biri büyüklüğünde olan Slovakya ekonomisine göre Türk sigorta sektörünün sadece 2,5 kat büyüklükte olması.

Sadece CEE ülkeleri değil OECD ülkeleri geneli ile bir kıyaslamaya gittiğimizde ve OECD üretim toplamını 100 değer birim olarak kabul ettiğimizde 2017 yılı itibariyle %0,1 üretim payını yakalayan Slovakya, elde ettiği ivme ile artış oranlarında bölgenin diğer ülkeleri olan Macaristan, Polonya, Çekya’yı geride bırakmış durumda.

Düşük nüfusuna göre yüksek bir penetrasyona sahip olan Slovakya, bu önemli özelliği ile piyasa büyüklüğü olarak geride kaldığı ülkeleri geçmekte ve Avrupa Birliği ülkeleri içerisinde önemli bir avantaj elde etmektedir.

Genç ve eğitimli nüfusunu Avrupa Birliği üyeliğinin getirdiği avantajlar ile birleştirmek için sigortacılık ve finansın diğer alanlarında iddialı faaliyetler gerçekleştirmeyi planlayan Slovakya, InsurTech alanında da bir hub olmayı istemekte. Henüz resmi bir platformun kurulmadığı ülkede bu yöndeki çalışmaların hızı her geçen gün artmakta.

Slovakya’nın sigorta sektörü açısından avantaj sağlayan diğer bir özelliği ise Avrupa sigorta şirketlerinin operasyonel birimlerinin transfer edildiği elverişli bir istihdam sahasına sahip olması. Genellikle Slovak gençlerini istihdam eden ve 1.600 çalışanı ile birçok sürecini Bratislava’dan yöneten reasürans devi Swiss Re, aynı zamanda ülke ekonomisi için önemli bir istihdam kaynağı da sağlamakta. Brexit sonrası İngiliz piyasasından birçok sigortacının Avrupa Birliği için operasyonları Bratislava’ya taşımayı düşündüğünü belirten Slovak yetkililer, Türkiye piyasasını 80 milyonluk genç nüfusu ve henüz gelişme aşamasındaki sigorta sektörü ile oldukça cazip bulduklarını da konferans sonrası görüşmelerde dile getirdiler.

#Slovakia, #InsuranceMarket, #SWOTAnalysis, #OECD, #GDP, #Penetration, #GrossPremiumProduction, #CEECountries, #EUMarket, #ZeynepStefan

 1,577 total views

InsurTech ile kısa bir ara vermeme rağmen son aylarda hızla artan satın alma ve birleşme işlemleri ile ilk göz ağrım risk yönetimi disiplinine tekrar dönüş yapmış oldum. Risk alanında çalıştığım yıllarda elde ettiğim teknik benim için öyle değerli ki hem proje yönetimi gibi kadim, hem de InsurTech (ki InsurTech’i de aslında beş ana risk grubunun hepsine etki edebilecek yeni bir risk türü olarak görüyorum) gibi yıldızı yeni parlayan alanlarda kullanılabilecek bilgi setlerine sahip.   

Bu bilgi setlerini kullandığım son alan ise sadece Türk sigorta sektörünün değil, Almanya ve Doğu Avrupa piyasalarının da gündeminde bulunan satın alma ve birleşme faaliyetleri. Geçtiğimiz haftalarda Doğu Avrupa piyasası ülkelerinden birinde gerçekleştirilecek bir satın alma işleminin ‘Due Diligence’ sürecinde ekibimle birlikte yer alma fırsatımız oldu. Bu projeyi bir fırsat olarak adlandırmamın sebebi ise çalıştığımız danışmanlık firmasının küçük ölçeğinden dolayı, satın alma veya almama kararına giden bir çok aşamaya katkıda bulunabilmiş olmamız.

En başa dönecek olursak, ister satın alma ister birleşme kararı sonrasında gerçekleşsin, ortaya çıkardığı kurumsal büyüklük, sektör üzerinde (özellikle fiyatlar üzerinde) yaratabileceği dominant etki ve beraberinde getireceği sistemik risk dolayısıyla düzenleyici kurumlar ve eğer yetki alanları içerisinde ise rekabet kurumları tarafından pek tercih edilmeyen bir işlemdir konsolidasyon. Sektörde azalan şirket sayısı ile birlikte azalan finansal kriz olasılığı yanında, krizin gerçekleşmesi durumunda finansal sistemin bütününe olan etkisi ters orantılı olarak hızla artar. Sektörde ağırlığını arttıran şirket, piyasaya yansıyan fiyatları da domine etmeye başlar ve tüketici hakları kısa ve orta vadede önemli erezyona uğratılır.   

Sektörde farklı özellikte birçok şirketin yer almasının sağlayacağı diğer bir avantaj olan çeşitlendirilmiş bir sigortacılık ekosistemi, birleşme ve satın alma faaliyetleri ile birlikte ortadan kalkmakta, farklı UW veya karlılık politikalarının yerini tektip uygulamalar almaktadır. Konsolidasyon ile birlikte birbirine benzeyen şirketlerin sayıları hızla artmakta, sektör homojen bir yapıya bürünmekte, ülke ekonomisi için köşe taşı niteliğindeki sigorta sektörünün gelişimi için alınabilecek düşük kar beklentili kararlar rafa kaldırılabilecektir. Bu sonuçlar çoğu ülkede sektördeki pay sahipliğinin rekabet kurumları tarafından kontrol edilmesi, üretim payları ve sektör sıralamaları arasında değişimlerin desteklenmesi ve fiyat rekabetinin belli koşullar çerçevesinde canlı tutulması sonuçlarını getirmiştir.

Ülke analizlerine geçmeden önce birleşme ve satın alma süreçleriyle ilgili altını çizmek istediğim diğer bir husus ise konsolidasyon riskinin sadece Türkiye gibi gelişmekte olan piyasalarda değil olgun pazarlarla da dikkatle izlenmesi gerektiği. Yakında zamanda, sahip olduğu hayat portföyünün yarattığı sistemik risk gerekçesiyle Amerika Birleşik Devletleri düzenleyici kurumu tarafından MedLife’a iletilen ek sermaye talebi, satın alma ve birleşme faaliyetlerinin olası yan etkilerini göstermesi açısıdan önemli bir örnektir.   

Konsolidasyon ve beraberinde gelen sistemik riskin nasıl ortaya çıktığı ve ne şekilde kontrol altına alınabileceğini üç farklı yazıda ve deneyimleme fırsatı bulduğum üç coğrafi alandaki; daha olgun pazar yapıları ile Batı Avrupa ülkeleri, bize daha yakın özellikleri ile Doğu Avrupa ülkeleri ve Türkiye; benzerlik ve farklılıkları sıralayarak anlatmaya çalışacağım.

Öncelikle Türkiye pazarındaki durumu 2008 – 2018 yılları arasında incelersek 2008 yılında elementer branşında 49 şirketin, hayat ve emeklilik branşında ise 25 şirketin faaliyet gösterdiğini görmekteyiz. Aynı dönemde ilk üç şirketin pazar payı elementer branşta %32, hayat branşında ise %52 olarak gerçekleşmiş. İlk on şirketin pazar payı ise elementer branşta %73,6 ve hayat branşında ise %88,2 olarak karşımıza çıkmakta (Kaynak TSB). Elementer branşta dağılımı uygun bulmakla birlikte hayat branşına sistemik risk ‘ben burdayım’ ikazlarına 2008 yılında başlamış durumda. 2018 yılındaki gerçekleşmeleri incelediğimizde ise şirket sayısının elementer branşta 38’e (2008 verilerine göre %19) ve hayat branşında ise 21’e (2008 verilerine göre %16) düştüğünü görmekteyiz.  2018 yılı verilerine göre elementer branşta ilk üç şirketin üretim toplamının sektör geneline oranı %31,6 olarak gerçekleşirken ilk on şirketin üretim toplamı %65,7 olarak gerçekleşmiştir. Hayat branşında ise ilk üç şirketin üretim toplamı %35,9 ve ilk on şirketin üretim toplamı %83,7’dir.

Kısaca Türkiye pazarında elementer ve hayat branşlarında ilk üç şirketin toplam üretimdeki payları, 2008 yılından itibaren düşme eğilimi göstermiş ve şirket üretimleri arasındaki üretim farklılaşması görece olumlu bir seyir izlemiştir. Bu farklılaşma ile birlikte prim üretimi de belirtilen yıllar içerisinde düzenli artış göstermiş, 2008 yılındaki 7,11 milyar TL değerinden 53,5 milyar TL değerine yükselmiştir. Sektörün gelişimini ilgili dönemdeki ekonomik büyüme (gelir yöntemi ile hesaplanmış gayrısafi yurtiçi hasıla toplamı) ile kıyasladığımızda ise sigorta sektörünün 2009 yılındaki %1,24’lük katkısının 2018 yılında %1,5’a (46 milyar TL’lik brüt prim üretimine karşın 3,1 trilyon TL GSYIH) yükseldiği görülmektedir.

Sonuç olarak belirtilen dönemde Tük sigorta sektörü görece dengeli bir büyüme seyretmiş, birleşme ve satınalmalar gerçekleşmesine rağmen, düzenleyici kurumun da etkin kontrolleri ile sistemik riske yol açabilecek herhangi bir şirket üzerine yoğunlaşmış bir üretim profilinden uzak durulmuş, sağlıklı bir sektör profili çizilmiştir. Piyasa analizimizin diğer ayakları olan Almanya ve Doğu Avrupa ülkeleri analizi ise takip eden yazıların konusu olacaktır.

#DueDiligence, #InsurTech, #Merger&Acquisition, #RegulatoryBody, #AizaConsulting, #ZeynepStefan

 1,169 total views